Nefes nefese geldi adam. ”Aşkı buldum” dedi, ”Ne olur oturup dinle beni”
tebessüm etti kahin ve ”Anlat bakalım” dedi.
Sevinç içinde gülümsedi adam. Uzun bir yol ve büyük umutlarla gelmişti. ”O” dedi, ”Bu sefer ki o. Kalbim onunla atıyor ve onunla nefes alıyorum sanki”
Sessizdi kahin, sessiz ve düşünceliydi. Heyecanla devam etti adam.
Anlatıp içindekileri rahatlamak istiyordu.
”Bu kez umudum çok. Bu kez son ve bu kez gerçek” Gözlerinin içi parlıyordu sevinçten.
Kahin, ”Tamam” dedi ”Anlatma artık bu kadar yeter”
Derin bir nefesi takip etti uzayan sessizlik. Heyecan içinde bekledi Kahin’i. Kalbinde aşk ve umutla..
Kahin konuşmaya başladı.
”Dikkatli ol sadece ve bırakma kendini”
Sustu yeniden. Ve sonra gözlerinin içine bakıp adamın ”Aşk seni kör, umut ise akılsız kılar”
Oysa kalbi farklı söylüyordu ama o tahammül etmeye çalıştı ve dinledi.
Kahin’in sesi duyuldu yeniden, derin ve etkileyiciydi.
”Sakin kalmaya çalış ve çok çırpınma. Suyun üstünde ancak böyle kalırsın”
”Ve unutma, bu kez batarsan sonuna kadar dipte kalırsın”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder